“Als ik zou doen wat ik altijd deed, dan zou ik krijgen wat ik altijd kreeg”

In de blog van deze week deel ik het verhaal van Fatima, Business Manager en Doorbraakcoach bij Van Werk naar Passie met je. Zij weet uit ervaring precies wat het betekent om op zoek te zijn naar je passie, die te vinden en er een succesvolle business mee te bouwen. Door na te denken over de vraag ‘wat wil ik later worden’. 

“Wat ik wilde worden toen ik klein was? Zuster, omdat een zuster mensen beter maakt. Ik deed dat vroeger al toen ik een jaar of 4 was. Dan liep ik rond bij familie of vrienden en stelde vragen. Hoe gaat het met je? Waar heb je last van? Waarom ben je verdrietig?

Dan legde ik mijn hand op de zere plek, gaf ik een pleister of een zakdoekje als er iemand aan het huilen was. Ik ging naast ze zitten en wachtte tot het beter ging. Zorgen en ontzorgen dat is wat ik het liefste deed. 

Maar in de pubertijd kwam ik erachter dat het vak van verpleegster best een bloederige bedoeling is en dat wilde ik niet. Omdat ik in twee verschillende culturen ben opgegroeid, de Nederlandse en de Marokkaanse en daar zelf in die tijd best mee worstelde, besloot ik dat ik andere meiden wilde helpen die in soortgelijke situatie zaten. 

Dus schreef ik me in voor een opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening, daarmee kon ik maatschappelijk werker worden met juridische kennis. Dat leek me wel nuttig. Maar al vrij snel ben ik er mee gestopt. Tijdens de lessen moesten we ook onze eigen situatie, problemen en verleden onder de loep leggen. En dat wilde ik niet. Ik wilde vooral doen, niet te veel reflecteren maar juist in de actiestand. 

Het ondernemerschap trok me altijd al. Ik zag veel voordelen van een eigen bedrijf. Op een gegeven moment wilde ik een eigen winkel of horecagelegenheid opzetten. Een plek waar mensen samen komen en elkaar kunnen ontmoeten. Ik wilde mensen met elkaar verbinden. Het gevoel van eigen baas zijn groeide en toen mijn vader zei dat hij dit samen met mij wilde opzetten, wist ik het zeker: nee, ik wil het zelf doen. 

Door omstandigheden koos ik er echter voor om het bedrijfsleven in te stappen en daar ben ik 22 jaar blijven plakken. Nou ja plakken, ik hopte van de ene naar de andere baan. Ik heb in veel verschillende bedrijven, branches en culturen gewerkt. En heb daar ontzettend veel van geleerd, ik heb veel inhoudelijke kennis opgedaan op allerlei vakgebieden. 

Maar telkens liep ik tegen dezelfde muur aan: het werken binnen de kaders van een bedrijf en een afdeling. Ik zag namelijk dat het zoveel beter geregeld zou kunnen worden. Dat het veel effectiever is als processen en communicatiestromen over de breedte van het bedrijf uitgerold zouden worden. Maar ik werd daarin niet gehoord. 

Toen ik de overstap maakte naar de keukenbranche voelde ik me veel meer op mijn plek. In de functie van klantadviseur kwam alles bij elkaar. Ik kon mijn talent, vaardigheden en eerder opgedane kennis daarin perfect combineren. Connectie maken met klanten, het opbouwen van een relatie, mijn gevoel voor gastvrijheid en mijn communicatieve & commerciële vaardigheden kwamen volledig tot zijn recht.

En toen raakte in een burn-out. Voor de tweede keer.

De eerste keer was ik volledig opgebrand omdat ik continue probeerde te voldoen aan de verwachtingen van anderen en vooral qua werk dingen deed die ik niet leuk vond en geen energie van kreeg. 

De tweede burn-out ontstond door een aantal persoonlijke tegenslagen en het feit dat ik steeds in oude patronen verviel en niet durfde te kiezen voor mijzelf. 

In die twee burn-outs werd ik enorm met mijzelf geconfronteerd. Ik realiseerde me dat als ik zou doen wat ik altijd deed, dat ik zou krijgen wat ik altijd kreeg. Tot 4 jaar geleden, toen een vriendin van mij vastliep in de processen en de structuur van haar eigen bedrijf. Dat was voor mij de perfecte gelegenheid om aan het ondernemerschap te ruiken. 

De vrijheid om je eigen keuzes te maken en je eigen tijd in te delen. Ik vond het geweldig en besloot zelf ook de stap te zetten. 

In het begin vond ik het doodeng. Ik heb een gezin en dan zeg je zomaar je zekerheden op? Maar ik negeerde de angsten en ben gewoon gaan doen. Met mijn secretariële achtergrond startte ik mijn bedrijf ook in die richting. Maar al snel kwam ik erachter dat het de verkeerde keuze was. Ik ben geen secretaresse meer, die rol had ik aangenomen omdat het veilig voelde, omdat men dit van mij verwachtte. Het is niet wie ik echt ben. 

Pas toen ben ik bij mezelf te rade gegaan. Wat als alles mogelijk zou zijn, als ik alle belemmerende overtuigingen los zou kunnen laten? Ik ging aan de slag met persoonlijke coaching. Achteraf gezien had ik dit veel eerder moeten doen. Ik heb altijd geleefd in het verhaal dat een ander gecreëerd heeft, nu was het tijd voor mijn eigen verhaal. 

Welk probleem wilde ik oplossen? Wie wilde ik daarbij helpen?

Het mooie is, de cirkel is nu weer rond. Want wat ik vroeger als kind al het liefste deed: mensen beter maken. Dat doe ik nu ook. Niet met een pleister, maar als Business Manager en Doorbraakcoach. Samen met mijn klanten creëren we de mogelijkheden en de vrijheid om het leven kunnen leiden dat ze het liefste willen. Als ondernemer, maar ook vooral als mens.”

Ik ben benieuwd, weet jij net als Fatima inmiddels ook welk probleem of uitdaging je graag wilt oplossen als ondernemer en voor wie? Laat het me hieronder weten!

In mijn volgende blog vertel gaan we kijken waarom je soms niet weet wat je wil