“Ik heb heel veel fouten gemaakt, daarom ben ik geslaagd”
– Bas Smeets
Ik lig met ontbloot bovenlijf op de grond in een tent. Een tipi, zo’n typische indianentent.
Twee duimen drukken keihard in mijn tussenribspieren.
Een stukje verder maakt iemand harde kreun geluiden en op de achtergrond draait zweverige muziek die me verder in trance brengt.
Mijn lijf begint te trillen.
Ik weet niet of ik moet lachen of huilen, dus doe ik allebei maar tegelijkertijd.
Weerstand.
Ik wil dit niet verdomme.
Maar het moet eruit, het is tijd om los te laten.
Wat denken anderen nu van me?
Even analyseer ik de situatie.
Ik neem deel aan een workshop body de-armouring. We werken aan het loslaten van vastgezette pijn en blokkades in ons lichaam, ontstaan door oude trauma’s en angstige ervaringen in ons leven.
Mijn lijf wil schreeuwen en schudden. Ik voel woede, angst en verdriet, allemaal tegelijk.
Dat is een goed teken, want zo kan ‘oude shit’ loskomen en losgelaten worden.
Door mijn ervaring en het vele intense werken aan mezelf kan ik me gelukkig vrij makkelijk laten gaan.
Maar niet iedereen kan dat.
Want wat zullen anderen van je denken?
Het is zo klote als je niet eens jezelf durft te zijn. Terwijl het mooiste wat je kunt worden is jezelf.
Als je gevangen zit in een rol, in een verhaal dat je leeft, maar waarvan je diep van binnen weet dat dit niet is wie jij bent.
Het is alsof je voortdurend door het leven gaat met een masker op, dat je echte ik afschermt.
Er zit een kracht in je die tegen gehouden wordt. Die er niet uit mag.
En hoe langer je die innerlijke kracht van je werkelijke wezen tegenhoudt, hoe meer frustratie, stress en zelfs lichamelijke klachten je voor jezelf gaat ontwikkelen.
Ik lig op de grond en voel de energie stromen door mijn armen. Langzaam open ik mijn ogen, maar doe ze snel weer dicht want ik merk dat ik ontzettend duizelig ben.
Heftig.
Maar ik weet dat ik weer een stukje van mijn oude beschermingsmechanisme heb los kunnen laten.
Een stukje dichter bij mijn echte ik gekomen ben.
Daardoor mijzelf durf te laten zien.
Mijn unieke kwaliteiten durf te delen met de wereld.
Want vaak is wie je echt bent zo ver verwijderd van de rol die je nu speelt, dat je bang bent dat je omgeving het nooit zou kunnen begrijpen wanneer je nu wel je echte ik laat zien.
Wordt jezelf
De visie van ‘Maak Jouw Impact’ is het creëren van een betere wereld waarin iedereen durft te gaan doen waar hij voor bestemd is.
En ja, dat doen we uiteindelijk door je te helpen jouw unieke talenten om te zetten naar een inkomen en te slagen als zelfstandig ondernemer.
Maar waar het echt om draait gaat zoveel verder.
Het gaat erom dat jij je eigen waarheid vindt.
De waarheid over wie je bent.
Waar je echt voor bestemd bent en wat jouw unieke bijdrage aan deze wereld is.
Pas dan zijn ‘wat je doet’ en ‘wie je bent’ op elkaar afgestemd en zul je ook een nieuwe bron van energie en vertrouwen in jezelf vinden om daadwerkelijk je droom om voor jezelf te werken te gaan verwezenlijken.
We creëren ondernemers die een Impact gaan maken in de wereld. Mensen die zichtbaar durven zijn en hun unieke bijdrage durven te gaan leveren.
En dat begint met loslaten van wie je niet bent.
Anders is de kans groot dat je jezelf blijft saboteren.
Aan het einde van de workshop sta ik langzaam op.
Ik ben nog bijna een uur duizelig en voel me niet geaard.
Een deel van me is verdrietig over het stukje van mezelf dat ik losgelaten heb. Loslaten van iets dat je lang bij je gedragen hebt en dat voor je gevoel onderdeel was van wie je bent is ontzettend lastig.
Maar lastig is niet erg. Het leven is geen pleziervaart.
Je weet dat je op je eigen pad aanbeland bent als je diep van binnen die onstuitbare energie voelt die ervoor zorgt dat je steeds jouw waarheid durft te spreken en jouw boodschap durft te laten horen aan de wereld.
Ondanks alle grote beren die je op dat pad tegenkomt.
Want dit is wie je bent. Je kunt niet anders meer.
Heb jij wel eens het gevoel dat je een rol speelt in je leven en niet helemaal jezelf kunt zijn? Laat het me weten in het commentaarveld hieronder.
toevallig deed ik gister een oefening met wat mensen over ongeschreven regels (die heel veel bijdragen aan die “rol!” daar kwamen zulke mooie dingen uit – jezelf voordoen als goede huismoeder door het huis extra schoon te maken als je moeder komt – als sociaal wezen door altijd koffie te halen voor je collega’s als je voor jezelf koffie haalt – als goede moeder door je kind te leren “dankjewel” te zeggen als ie iets krijgt – of als goed beleefd familielid door iedereen te feliciteren op een verjaardag terwijl echt. WHAT THE HELL ARE WE DOING?
I weet echt zeker dat werkelijk NIEMAND hier op zit te wachten! Maar we houden het gedrag met zijn allen in stand. Tijd om onszelf eens bewust te worden van ons gedrag, en dan bewust te kiezen om dat te doen – of niet. Bewust leven.
Exact!
Ja, heel herkenbaar wat je schrijft beste gheek! Ik probeer al jaren af te komen van de “gedragsregels” die me aangeleerd zijn “voor het goede fatsoen” of “zoals het hoort”, maar waar ik helemaal niet (meer) in geloof. Ik kom zo zelf veel puurder in het leven te staan, maar de prijs die ik betaal is soms wel hoog (onbegrip, afwijzing, commentaar, roddel etc.) Toch hou ik vol 🙂 want ik merk dat “de anderen” zich uiteindelijk neerleggen bij mijn nieuwe houding/gedrag. En ik me veel authentieker en mezelf voel.
Ja en… wat helemaal leuk is: mensen vinden het vaak inspirerend. Voorbeeld: ik draag nog zelden een BH. En nu gaan andere mensen dat ook doen! Dus gewoon doorgaan hiermee Kirsten… zolang het idd authentiek is en niet om anderen te shockeren (dat had ik in het begin nog weleens, kijk mij eens authentiek zijn). Nu is het meer van mezelf… niet meer zo in the other person’s face… maar wel achter mijn eigen keuzes.
Ik speel elke dag een rol die me al heel lang niet meer ligt, in het werk dat ik doe. Wil er zo graag uit, loop 24 uur per dag met buikpijn rond en stress in mijn lijf. Durf alleen niet, bang voor de financiële gevolgen voor mijn gezin. Maar opbreken gaat het sowieso, en niet voor de eerste keer.
Hey Alex… weet je… ik ben mijn passie gaan volgen door uit de IT te stappen en een bedrijf over te nemen waar ik heilig in geloofde. Ondertussen bij mijn partner weggegaan en nu zit ik met mijn twee kids (de helft van de tijd) in een stacaravan. Maar echt Alex… wakker worden in mijn eigen bed, vol energie en plezier in de dag, zin hebben om te gaan doen wat ik doe omdat ik weet dat wat ik nu doe echt verschil maakt in de levens van mensen…. dat is alles waard! Kijk eens eerlijk naar wat je nou echt nodig hebt… want dat is helemaal niet zoveel. Het is je angst om het los te laten. Wel een tip – bespreek het met je partner, en geheid dat die achter je staat. Je wilt gewoon echt niet de rest van je leven ongelukkig zijn met veel geld. Geluk zit ook in een hutje op de hei. En stap bij Bas het programma in, voor een start waar je U tegen zegt en echt waar. Dat wordt een beslissing waar je heel dankbaar op terug gaat kijken.
Enorm herkenbaar, die rollen die ik speel. Heel vaak doe ik dat om de ander te pleasen. Ik neem dan niet mijn ruimte en maak me onzichtbaar.
Ik stap in de energie van de ander en weet dan soms niet wat er bij mij hoort en wie ikdan ben.
Maar ik werk er hard aan. 🙂
Herkenbaar.
Zet ‘m op en ga zo door!
Het is moeilijk om los te laten wie je niet als je niet weet wie je dan wel bent.
Ik vraag me elke dag de hele dag door af wat ik anders moet doen of wat ik dan zo graag wel wil. Maar er komt niks. Dat maakt me bang en verdrietig.
Ook dat is heel herkenbaar. Je bent daarin niet alleen.
Hey anoniem. alles begint met zijn wie je bent. Daarom heet Bas zn programma ook Be First.
vraag jezelf af hoelang je nog wilt twijfelen en het je af wilt blijven vragen…of je dan wel wilt dat er iets verandert…. onbekend is ook eng he